Hvatt til dáða

Viðbrögð við miður æskilegri og óþægilega sýnilegri nýbreytni í íslenskri stjórnmálaflóru 4. október 2010.

Landið út við ysta sæ

oft er súrt að gista,

en bölvað ástand bætir æ

að berja nýnasista.

Unun veitir, ætla ég,

sem alldjúpt muni rista

og fráleitt vera leiðinleg,

að lemja nýnasista.

Svona lagað svínarí

er svívirða að vista.

Byrjum þegar bernsku í

að banka nýnasista

Hýða má og hæða hvasst,

höggva í spað og kvista,

bæði klípa, bíta fast

og buffa nýnasista.

Allir þeir sem yndi sjá

í ýmsum fögrum listum

láti ekki líða hjá

að lumbra á nýnasistum.

Íslendingur, af þér slen

ættir þú að hrista.

Engin list er ljúfari en

að lemstra nýnasista.

Frá því merlar morgundögg

uns myrkva fer og frysta

látum dynja hnefahögg

á hausum nýnasista.

Svo við getum sofið rótt,

sæl við hafið ysta,

verum dugleg dag og nótt

að dangla í nýnasista

Í víti senda vonda skal

veginn allra stysta.

Ég mana því hvern mætan hal

að mauka nýnasista.

Þar til bera burtu þarf

bjánana í kistum,

það sé landans líf og starf

að lúskra á nýnasistum.