Í Kastljósi síðastliðinn fimmtudag var spjallað við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, fráfarandi menntamálaráðherra. Þorgerður er glæsileg kona og í þessu örstutta viðtali held ég að hún hafi sett a.m.k. tvö glæsileg Íslandsmet, annað í blindri flokkshollustu og hitt í algerum skorti á raunveruleikaskyni.
Hún byrjaði á því að telja stjórnarkreppu standa í vegi fyrir þjóðþrifamálum. Stjórnarkreppan var þeir tæpu þrír sólarhringar sem liðnir voru síðan Geir Haarde baðst lausnar. Í Sjálfstæðisflokknum þykir nefnilega eðlilegt að mynda ríkisstjórn á einum eftirmiðdegi – enda er það eina sem þá er rætt skipting bitlinga. Að taka þrjá sólarhringa í að mynda nýja ríkisstjórn var að hennar mati hættulegra landi og þjóð en áframhaldandi seta trausti rúinnar ríkisstjórnar og æðstu stjórnenda íslensks fjármála- og viðskiptalífs – sem hagfræðiprófessorar virtustu háskóla veraldarinnar hafa ekki getað kallað annað en bjána.
Ennfremur leyfði hún sér að segja að ný ríkisstjórn myndi setja flokkshagsmuni framar þjóðarhagsmunum. Það er náttúrulega bara fyndið að heyra slíkt af vörum Sjálfstæðismanns. Hvað með það hvernig stjórn Seðlabankans var gerð að dvalarheimili fyrir afdankaða pólitíkusa? Heldur Þorgerður Katrín að þjóðin hafi ekki veitt því athygli í haust hvernig hörmungar lands og þjóðar jukust í réttu hlutfalli við geip Davíðs Oddssonar? Hvað með það hvernig syni hans og náfrænda var báðum þröngvað upp á dómskerfið í trássi við allt velsæmi? Voru það þjóðarhagsmunir?
Þorgerður Katrín klykkti út með lyginni sem Sjálfstæðismönnum virðist núorðið vera uppálagt að hafa yfir í hvert sinn sem þeir komast í tæri við fjölmiðil: Enginn trúði því að hér gæti neitt farið úrskeiðis. Hið rétta er að byrjað var að hringja viðvörunarbjöllum heilu ári fyrir hrunið. Sjálfstæðismenn brugðust hins vegar við með því að skella við skollaeyrum og væna viðkomandi um annarlegar hvatir ef ekki landráð.
Ég minnist þess ekki að skynvillan sem Sjálfstæðismenn kalla pólitík hafi nokkurn tímann verið dregin eins skýrum dráttum. Þarna sást glöggt hvílíkt þjóðþrifaverk það var að koma Sjálfstæðisflokknum frá völdum og hve brýnt það er að halda honum frá öllu sem varðar hag lands og þjóðar héðan í frá.
Bakþankar í Fréttablaðinu 31. janúar 2009
Hún byrjaði á því að telja stjórnarkreppu standa í vegi fyrir þjóðþrifamálum. Stjórnarkreppan var þeir tæpu þrír sólarhringar sem liðnir voru síðan Geir Haarde baðst lausnar. Í Sjálfstæðisflokknum þykir nefnilega eðlilegt að mynda ríkisstjórn á einum eftirmiðdegi – enda er það eina sem þá er rætt skipting bitlinga. Að taka þrjá sólarhringa í að mynda nýja ríkisstjórn var að hennar mati hættulegra landi og þjóð en áframhaldandi seta trausti rúinnar ríkisstjórnar og æðstu stjórnenda íslensks fjármála- og viðskiptalífs – sem hagfræðiprófessorar virtustu háskóla veraldarinnar hafa ekki getað kallað annað en bjána.
Ennfremur leyfði hún sér að segja að ný ríkisstjórn myndi setja flokkshagsmuni framar þjóðarhagsmunum. Það er náttúrulega bara fyndið að heyra slíkt af vörum Sjálfstæðismanns. Hvað með það hvernig stjórn Seðlabankans var gerð að dvalarheimili fyrir afdankaða pólitíkusa? Heldur Þorgerður Katrín að þjóðin hafi ekki veitt því athygli í haust hvernig hörmungar lands og þjóðar jukust í réttu hlutfalli við geip Davíðs Oddssonar? Hvað með það hvernig syni hans og náfrænda var báðum þröngvað upp á dómskerfið í trássi við allt velsæmi? Voru það þjóðarhagsmunir?
Þorgerður Katrín klykkti út með lyginni sem Sjálfstæðismönnum virðist núorðið vera uppálagt að hafa yfir í hvert sinn sem þeir komast í tæri við fjölmiðil: Enginn trúði því að hér gæti neitt farið úrskeiðis. Hið rétta er að byrjað var að hringja viðvörunarbjöllum heilu ári fyrir hrunið. Sjálfstæðismenn brugðust hins vegar við með því að skella við skollaeyrum og væna viðkomandi um annarlegar hvatir ef ekki landráð.
Ég minnist þess ekki að skynvillan sem Sjálfstæðismenn kalla pólitík hafi nokkurn tímann verið dregin eins skýrum dráttum. Þarna sást glöggt hvílíkt þjóðþrifaverk það var að koma Sjálfstæðisflokknum frá völdum og hve brýnt það er að halda honum frá öllu sem varðar hag lands og þjóðar héðan í frá.
Bakþankar í Fréttablaðinu 31. janúar 2009
2 ummæli:
Ég var vakin af föður mínum á sunnudagsmorgun og mér skipað yfir hafið að lesa þennan pistil, hann var svo ánægður með þig.
jámm, algjör snilldarpistill!
Skrifa ummæli